Donderdag, 31 okt, bezoek Tempel Chiang Mai en Olifanten rescue

Vandaag konden we een beetje uitslapen, 8 uur vertrek, maar helaas was ik alweer vroeg wakker, dat gaf de gelegenheid om de reisblogs wat bij te werken,dus tijd was goed besteed. Op naar het ontbijt en dan in de bus om de tempel Wat  prathat doi suthep te bezoeken. De tempel ligt hoog in de bergen, en om hem te bereiken zullen we de trap met de drakenleuningen en 306 treden omhoog moeten klimmen. Als je echt niet kunt is er een kabelbaantje omhoog, maar de meesten gaan de klim aan. Ik natuurlijk ook, en het valt wel mee. De trap is indrukwekkend en de tempel boven ook. We sluiten aan bij een ritueel om 3x de tempel rond te lopen, achter monnikken aan die mantras zingen, krijgen uitleg van Rico over een zelf uit te voeren ritueel, met stokjes die je moet schudden totdat er een uitvalt, daar staat een nummer op en daar hoort een tekst bij die dan voor je van toepassing is. Nog een wens doen en 3x een gouden olifant met je ringvingen optillen en ook weer een offer brengen aan je eigen geboorteboeddha. Daarna rustig het complex zelf nog eens rondgewandeld en toen weer afgedaald via de trap. Op zoek naar een mooie klankschaal die ze bij de vele souvenierskraampjes verkopen en nog wat rondgesnuffeld daar. Kokosnootje gedronken en toen weer verzameld in de bus , terug naar het hotel.

Daar aangekomen moeten we onze koffers inpakken en de daypacks voor gaan bereiden voor de nachttreinreis terug. Dat is pas morgen,maar onze chauffeur vertrekt vandaag om de 12 uur durende rit per bus terug te maken. Onze koffers reizen met de bus mee zodat we niet hoeven te sjouwen in de trein. Dat vraagt wel even goed nadenken wat we voor de komende twee dagen dan nodig hebben. 

En dan is het middag en wordt een deel van onze groep opgehaald voor een bezoek aan een olifanten rescue center. Vroeger werden de olifanten uitgebuit als toeristische attractie, men kon op ze rijden en ze moesten kunstjes laten zien. Dat is inmiddels verboden en ze worden nu opgevangen in rescue centers waar ze een natuurlijk(er) leven leiden , ook al is het dan niet helemaal vrij,ze worden en goed verzorgd en er worden zelfs weer kalfjes geboren. Wij zullen ze mogen voeren, en badderen. Geen idee wat ik daarvan moet verwachten ,maar lijkt me super leuk om te doen. Na een rit van een klein uurtje komen we aan en zien in de mooiejungleomgeving direct al een kudde olifanten staan. Als we de trap naar beneden afdalen staan we direct oog in oog met de grote dieren. Na een eerste kennismaking met de dieren, krijgen we eerst instructies over wat we gaan doen, en wat we moeten weten ivm de veiligheid. Niet vlak voor de neus of achter hun kont, daar zien ze niks... opletten voor een klap van slurf of staart en op je voeten letten. De dieren zijn niet agressief maar wel enthousiast als ze wat lekker krijgen...en kunnen dan wat lomp te werk gaan. Er zullen verzorgers met ons mee gaan,maar we moeten zelf ook goed opletten en regel 1 ... Niet wegrennen...dan rennen ze achter je aan.Daarna gaan we omkleden en worden we in boeren kleding geholpen,die vies mag worden..... We krijgen allemaal een mandje met bananen, en gaan op weg om ze te voeren...  er wordt nog als grapje gezegd dat je moet zorgen dat je niet de laatste bent die nog bananen heeft... en waarom dat is ondervindt Ine , die heeft als laatste nog wat in haar mandje er wordt ingesloten door n heel stel olifanten die daar nog wel trek in hebben...    Hilariteit alom,maar ook beetje spannend, al wordt er door de oppassers wel goed op ons gelet.

Daarna moeten we onze mobile telefoons in eenbakje doen, want we kunnen wat nat en vies worden... nou ... dat hebben we geweten. We krijgen allemaal een bakje en worden naar een sloot geleid en moeten in de sloot slik in de pan scheppen.  Deze modder moeten we op de huid van de olifanten gaan smeren. Zo gezegd zo gedaan, dus flipflops uit enin de sloot gestapt...zak meteen tot aan mijn knieen in de drap... hoop gegil en gelach...dat beloofd wat. Ik vul mijn pan...beetje vies maakt mij niks uit en stap op de olifanten af en ga de modder op hun rug en kop inwrijven. De olifant die ik doe lijkt het lekker te vinden ,want blijft rustig staan. Ondertussen komt een reisgenoot met een handje modder op me af en dreigt me daarmee in te smeren, maar daar maak je mij niet bang mee, dus ik pak mijn laatste handje modder en duw het bij hem in zijn gezicht.... en toen....ontstond een groot moddergevecht... Ik heb zo enorm gelachen... echt dikke pret...slappe lach en ook de taiwanezen moeten er om lachen. Waarschijnlijk niet iets wat heel vaak gebeurt...gekke nederlanders...

Als alle modder op is, op de olifanten of op ons, worden de olifanten naar een dieper stuk water geleid en daar zullen we ook het water mee ingaan om ze af te spoelen. Wel goed opletten want de dieren zijn wat onstuimig als ze in het water spartelen, maar wij blijkbaar ook..dus ook daar worden niet alleen de dieren nat, maar krijgen wij zelf ook af en toe een pan water over onze kop...   Heerlijk...euh...de drolllen drijven in het water...maar goed.. vast goed voor onze afweer zullen we maar denken. Het geheel is een niet te beschrijven fantastische ervaring..Ik heb zo intens genoten!!!!   Niet te beschrijven haast....  het contact met de dieren , het spelen met modder en water wat wij zelf doen...en ik zie dat een paar mensen helemaal open gaan en ook intens genieten. Zo mooi om te zien als mensen het spelende blije kind in zichzelf weer ontdekken. Wat een bijzondere ervaring!!!

Vervolgens kan iedereen onder de douche , en fris gedoucht gaan een hapje eten daar. Nog een klein aandenken gehad, een olifanten sleutelhanger, en dan weer op weg terug naar het hotel.   We zitten allemaal zo vol van wat we hebben meegemaakt. Echt niet normaal deze dag...deze hele reis. Ik voel me zo dankbaar, geen woorden voor...